صبحِ باران خورده

معمولا چهر ه های فتوژنیک رو به سختی میشه در آورد و من هم از بد روزگار دانشی در این زمینه ندارم...

 تقریبا این همه سال که دارم نقاشی میکشم همش با استفاده از تخیل خودم بوده و چند سالیه که دارم سعی میکنم از روی چهر ه های واقعی بکشم و بنظرم این باعث میشه که طبیعی تر بکشم چون سبک نقاشیم بیشتر فانتزیه...

بنظرم چندان هم مهم نیست :)

احساس میکنم بیخودی دارم وقت دوستان رو میگیرم...و بنظر میاد این پست ارزش محتوایی چندانی نداشته باشه.

ضمنا من یکی از خوانندگان وبلاگ شما هستم و قلمتون رو دوست دارم :)

سلام

 درکتون میکنم... :) 

منم زمان بچگی وقتی سودای نقاش شدن داشتم در به در دنبال طراحی های خواهرم میگشتم که یاد بگیرم مثل اون بکشم... با هزار مکافات بالاخره دفترشو پیدا میکردم و یک انتقام جانانه میگرفتم و صورت کاراکتر هایی رو که کشیده بود به میل خودم تغییر میدادم که صد البته قصد من بیشتر یادگیری بود... :)