بتمن ِ بی خاصیت...
دیروز یک متن کوتاه در وصف اسفند و حال و هوای قشنگش نوشتم ،و امروز،همین که خواستم منتشرش کنم،با گرد و غباری مواجه شدم که هر چه درخشندگی و آب و رنگ و حس و حال خوب بود را خاکستری کرده و مثل یک هیولای چند سر بالای سرم در حال دوران بود و متن احساسی ام را برداشته و هر و هر به آن میخندید...من هر لحظه منتظر سر رسیدن یک بتمن با شنل سبز رنگ بودم(سبز نماد طبیعت و سلامتی است!) تا بیاید و این ضد قهرمان را بترکاند و بعد شنل سبز لیمویی با رگه های آبی اش(برای جلوگیری از سوءتفاهم!) را بتکاند و بعد همانطور که در هوا معلق است، لبه ی کلاه علفی اش را پایین بکشد و بگوید: روز خوبی داشته باشید مادمازل...! و دور بزند و با سرعت غیب شود و من هم...چی؟دهانم باز است و چشمهایم به شکل قلب؟؟؟ نخیر! دیگر این ژستها تکراری و لوث شده ،زیر لب میگویم: مادمازل عمه اته! من یک قهرمان ایرانی میخواستم نه خارجی!حداقل اون یک "یا الله" میگه تا روسری سرم کنم!
و او از همان دور دستها با صدای انکر الاصواتش میگوید:شرمندتم!قهرمان ایرانی که بتونه گرد و غبار رو مهار کنه و شاخ این هیولا رو بشکنه سراغ ندارم! پس مثل یک دختر خوب تشکر کن و برو پی کارت!
تشکر نمیکنم و از خیالاتم بیرون می آیم و منتظر می شوم تا روز به پایان برسد و این هیولا خودش خسته شده و برود و بعد خیلی سنگین میروم سراغ جارو و دستمال تا بقایای این هیولای بی ریخت و قواره را از سر و روی خانه بزدایم! منت بتمن خارجی و ایرانی را هم نمیکشم!
*خانه تکانی،اینجا، عملاً معنایی ندارد و یک جور خود را ریشخند کردن است...امروز که همه چیز را تمیز کرده،شسته، و برق انداخته ای، فردا به اندازه یک سال خاک می نشیند روی سر و صورت خانه ات... :|
کار به جایی رسیده که امیرضای 3 سال و نیمه به آسمان که نگاه میکند میگوید :
هوا رو نگاه! ارتشی شده!!! مثل شلوارم!!!! :)))))
"تصویر یافت نشد!!!"
